Merhabalar,
Uzunca bir aranın ardından sizlerleyim. Geçtiğimiz günlerde twitter, instagram, facebook ve linkedln gibi sitelerde gördüğüm #MühendisineVeMimarınaSahipÇık başlığı ile ilgili bir yazı kaleme almak istedim. Öncelikle buradaki amacım bir kişi veya kuruluşu eleştirmek değil aksine aynı paydayı paylaştığımız bu sektörde yaratılmak istenen farkındalığa destek olmaktır. Genel olarak yazımda inşaat mühendisliği ile ilgili devam edecek olsam da aslında burada yazılanlar ve ilgili başlık tüm mühendislik branşlarını ve mimarlık branşını etkilemektedir.
Neden ve hangi sebeplerden bu başlık açılmış onları sıralayalım. (Bu maddeler twitterda yoğunlaşılmış konuların irdelenmesi sonucu rastgele sıralanmıştır.)
- Mesleğimizin saygınlığını geri istiyoruz.
- Şantiye şefliği konusunda yeni düzenlemeler istiyoruz.
- Kamu sektörüne olan atamaların artmasını istiyoruz.
- İş imkanlarının ve maaşların düzenlenmesini istiyoruz.
- Üniversitelerde mühendislik kontenjanlarının azaltılmasını istiyoruz.
- Mesai saatlerinin düzeltilmesini istiyoruz
- Meslek odalarımızın haklarımıza yoğunlaşmasını istiyoruz.
Genel olarak bu 7 maddede yoğunlaşılan başlıklarda başta Cumhurbaşkanı ve Bakanlıklar olmak üzere çok sayıda devlet yetkilisine hitaben tweetler atıldı. Şimdi bu 7 maddenin detaylarına bakalım…
1.madde: Mesleğimizin saygınlığını geri istiyoruz.
Son dönemlerde çokça artan diploma sayısı beraberinde saygınlığında düşmesine neden oldu ve çok sayıda kişinin iş bulamaması ile süreç devam etmektedir. İmar barışı yasası ile teknik çalışanların emekleri hiçe sayılmaktadır.
2.madde: Şantiye şefliği konusunda yeni düzenlemeler istiyoruz.
Çok tehlikeli işler sınıfında yer alan sektörümüzde her teknik eleman 5 şantiyenin şefliğini yapabilmektedir bu da bir zafiyet doğurmaktadır. İnşaatın aşamaları ile ilgili olmayan bazı meslek gruplarının da şantiye şefliği yapma yetkisinin olması bu noktada iş olanağı azalmış olan inşaat mühendislerinin iş fırsatlarını daha da azaltmaktadır. Ayrıca bir miktar para karşılığı diploma kiralanması da hem saygınlığı azalmakta,hemde bireysel ve toplumsal riski arttırmaktadır.
3.madde: Kamu sektörüne olan atamaların artmasını istiyoruz.
Bir senede inşaat mühendisliği bölümünden yaklaşık 10000 kişi mezun olurken kamuya atamaların 100 civarlarında kalıyor oluşu bu noktadaki imkansızlığı net bir şekilde ortaya koymaktadır.
4.madde: İş imkanlarının ve maaşların düzenlenmesini istiyoruz.
Yaşanan dolar artışının ardından durma noktasına gelen inşaat sektöründe iş imkanı oldukça azalmış durumda,çalışan kişilerin ise düşük maaşlarda çalıştığı,ödemelerini geç aldığı veya alamadığı görülmektedir. Oysa TMMOB 2019 yılında asgari ücreti mühendis,mimar ve şehir planlayıcıları için 4500 TL açıklamıştı…
5.madde: Üniversitelerde mühendislik kontenjanlarının azaltılmasını istiyoruz.
Aslında bu ülkemizde yer alan tüm meslekler için ortak bir sorun gibi görünmektedir. Herkes üniversiteli olmalı prensibi ile çıkılan yolda çok sayıda üniversite ve bölüm açılmıştır ancak maalesef yeterli istihdam sağlanamadıkça bunun pek de bir anlamı kalmamıştır. Son zamanlarda sıkça gördüğümüz ”okuma,ticarete gir” tavsiyesi de bunun başlıca kanıtıdır.
6.madde: Mesai saatlerinin düzeltilmesini istiyoruz.
İş kanunu ile ilgili olan bu maddede özellikle mesai yapılması ancak mesainin maaşa yansımaması en fazla söz edilen konu olmuştur. İş ilanlarında sıkça gördüğümüz ”esnek çalışma saatlerine uyacak” tarzındaki ibareler hem mesleki saygınlığı düşürmekte hemde bireysel anlamda kişinin yıpranmasına sebep olmaktadır.
7.madde: Meslek odalarımızın haklarımıza yoğunlaşmasını istiyoruz.
Meslek odalarına üye olan her birey aylık aidat vermektedir ve hizmet beklemektedir. Hiçbir kişinin bu maddeleri bireysel olarak elde edemeyeceği açık olup bu konuda birlik sağlanmalıdır. Bu birliği sağlayacak kurumlar meslek odalarıdır.
Sonuca bağlayacak olursak,ekonomik kriz yaşanan ülkemizde tüm sektörlerde duraklamalar olmaktadır,bu da işsizliğe yol açmaktadır. Yukarıda bahsedilen tüm sorunların aşılması için işçi,işveren ve devlet bir araya gelerek çözüm üretmelidir. Umarım bir an önce gerekli adımlar atılarak her bir bireyin arzu ettiği işlerde çalışması sağlanır. Sağlıcakla kalın,daha pozitif günlerde görüşmek üzere.
Odaların siyaset yapmaktan vazgeçip gerçek işi olan üyelerinin haklarını aramaya başlaması lazım artık. Aslında odalar feshedilip sendikalaşma gelmeli. Eğitimdeki gibi olmalı. Öğretmenler arasında ki ve bakanlık üstündeki etkisine bakın sendikaların dediğimi haklı bulacaksınız.
Ek olarak. Tüm sektörün iyileştirilmesi gerektiğini düşünüyorum. Özellikle de işçi haklarının. Aslında aklımda çok fazla fikir var ancak gelin görün ki bu işlerde çok büyük paralar döndüğü için her türlü engelleme ile karşılaşacağım için cesaret edemiyorum. Tabi arkamda destek göreceğimi de düşünmüyorum.